प्रेमाचा विकार

प्रेमाचा विकार
तारुण्याच्या लाटेवर होवून स्वार,
बांधा कमनीय शेलाटी नार ,
असे मृगनयन डोळे पाणीदार ,
ओठ गुलाबी , मान सुरायीदार ,
गाल चंदेरी कुरळा केशसंभार ...

३६-२४-३६ चा शिरीराचा आकार ,
कोण्या कवीच्या प्रेमाचा हुंकार ...
भक्ताच्या मनातला देवाचा ओंकार ,
बन माझ्या जीवनाचा आधार ,


पोरी नको करू दिलाला बेजार ,
चाल ठुमकत वाकू नको फार ,
भेटशील का एकांतात एकवार ..
सांग आणू bike कि मेर्सिदेस कार ..

असे नाही म्हणणार कितीवार ,
ठरवू भेटायची वेळ रविवार दुपारचे चार ,
भेटून गिरवू प्रेमाचे सगळे प्रकार ,
नाही म्हणून देवू नको माझ्या हृदयाला विकार .

सोडून दे जगाचे बंधन आणि शिष्टाचार ,
कशाला पाहिजे पैसे आणि त्याचा गुणाकार ,
मीच तुझा इंग्लंडचा राजा आणि रशिअन झार ,
माझी तू अर्धागिनी आणि मी तुझा भ्रतार ,
दोघे मिळून करूया प्रेमाचे स्वप्न साकार ..


भेटली होती अशी एक ,
तारुण्याच्या लाटेवर होवून स्वार,
बांधा कमनीय शेलाटी नार ,


-प्रवीण